Geplaatst in creatief, naaien

Vlaggetjes voor de klas

Bij mijn jongens op school hebben veel klassen een vlaggenlijntje hangen met de naam van de groep. Deze worden vaak gemaakt door ouders. In de klas van Hugo, ‘De Parelduikers’ genaamd, hingen nog geen vlaggetjes. Een mooie reden om eens een vlaggenlijntje te naaien.

Ik haak regelmatig vlaggetjes als kraamcadeautje, maar ik had ze nog niet eerder genaaid. In de lades van de kasten in mijn hobbykamer, ging ik op zoek naar vilt en stofjes.

Ik werk graag met vilt, ik heb dan ook een aardige voorraad, een hele la vol. In een andere la vond ik een grote lap denim, welke ik jaren geleden eens gekocht had, met het idee om er kussens van te naaien…

Een vlaggenlijntje met wimpel vormige vlaggetjes leek me wel leuk, ik vond daarvoor een mooi sjabloon online! Op ieder vlaggetje wilde ik een letter naaien van vilt. Met WordArt maakte ik de sjablonen voor de letters.

Op mijn gemak knipte ik eerst 28 wimpels uit de lap denim en vervolgens 14 letters uit verschillende kleuren vilt. Ik was heel tevreden met hoe de letters uit het vilt kwamen. Het was even een klusje, maar het geduld loonde zeker!

Met een berg spelden en een meetlint in de aanslag, bevestigde ik de letters op de juiste plek op de wimpels. Ik wilde de letters er met de hand op gaan naaien, voor het ‘handgemaakte effect’. Ik heb altijd een grote voorraad borduurgaren voor de geboorteschoentjes, dus voor alle kleuren vilt had ik bijpassend garen tot mijn beschikking.

Vorige week zondag heb ik de hele middag op de bank gezeten met een pakketje wimpels, letters, garen en Netflix. 😬 De dagen daarna heb ik steeds wat gedaan; de wimpels per 2 met de goede kanten op elkaar gelegd en genaaid, waarbij ik de bovenkant open liet om ze om te kunnen draaien.

En nu? Hoe ging ik een vlaggen ‘lijntje’ maken van de 14 wimpels? Ik besloot bij de plaatselijke fournituren winkel te gaan kijken voor Biaisband. Ze hadden ontzettend veel keuze, effen, bloemetjes, dierenprintjes en streepjes. Ik koos voor denim kleurig biaisband met witte sterretjes.

Gister heb ik alle wimpels met elkaar verbonden via het biaisband. Tussen elke wimpel liet ik 10 cm ruimte. Vanmorgen heb ik de biaisband en de wimpels onder de naaimachine doorgehaald.

Het verliep allemaal voorspoedig. Buiten wat speldenprikjes in mijn vingers, had ik genoeg garen, bleef mijn naaimachine naald heel en kwam er geen tornmesje aan te pas. Fijn als het zo mee zit. Ik ben erg blij met het resultaat.

Vlaggenlijn ‘De Parelduikers’

Hugo neemt de vlaggetjes morgen mee naar school, als cadeautje voor de klas. Ik ben heel benieuwd wat ze ervan zullen vinden. Hugo en Bram zijn overigens niet erg onder de indruk, ze vinden het heel gewoon dat mama altijd dingen maakt. 😏

Geplaatst in creatief, geboorteschoentjes, kraamcadeau, naaien

Bowin en Quentin

Een paar weken geleden vroeg Miranda mij om geboorteschoentjes te maken van het kaartje van haar zoontje Bowin.

Geboortekaartje BowinBinnenzijde geboortekaartje Bowin

Een vrolijke kaart van goede kwaliteit. Perfect om schoentjes van te maken. Miranda had er een paar gestuurd, altijd fijn!

Eindresultaat Bowin

Ze was erg blij met het resultaat en wilde ook graag schoentjes voor de grote broer van Bowin, Quentin. Voor zijn geboorte hadden ze een bedrukt t-shirtje.

Geboorte t-shirt Quentin

Leuk, ik hou van afwisseling. En in dit geval ook best een uitdaging, want ik had maar één bruikbaar mini t-shirtje. Er was wel een tweede meegestuurd, maar die was wat verschoten van kleur.

Miranda stelde zelf voor om vilt te gebruiken in de kleur van de letters, om toch voldoende stof te hebben. En dat doe ik wel vaker bij geboorteschoentjes, maar bij geboorteslofjes had ik dat nog niet gedaan. Gelukkig heb ik een la vol vilt. Komt dat toch nog af en toe van pas!

Na wat pas- en meetwerk begon ik druk te knippen en te spelden. Geboorteschoentjes naai ik met de hand, maar de slofjes naai ik altijd op de machine.

Het was even priegelen, maar zijn ze niet super schattig geworden? Miranda liet me weten dat ze de slofjes heeft ontvangen en er erg blij mee is.

Wil je ook een paar schoentjes of slofjes laten maken voor je kind, kleinkind, neefje, nichtje of een ander kindje uit je omgeving? Neem contact met mij op.

Geplaatst in naaien

Keycords

Afgelopen week struinde ik een beetje door de ladekasten in mijn hobbykamer. Gewoon 'even' kijken wat ik allemaal heb liggen en een beetje inspiratie op doen.

Ik heb 2 halve konijnen en een muis zonder poten liggen om af te haken. Ook vond ik nog de kop van een hert, helemaal compleet, maar nog niet in elkaar gezet. Ik deed de la gauw weer dicht! Ha ha ha, dat komt wel weer een andere keer.

Ineens dacht ik aan de keycords aan de huissleutels, die nodig aan vervanging toe waren. Onze jongens hebben er altijd één om hun nek als ze buiten spelen, omdat ik anders wel 20 keer naar de deur kan lopen om voor ze open te doen.
Ik ging op zoek naar musketonhaken/sleutelhangers, welke ik 'ergens' in overvloed heb, doordat Marit in Wenen deze altijd voor me opspaart. Na wat lades te hebben geopend, vond ik een bos keycords in een plastic tasje.

Ik knipte alle keycords af en hield uiteindelijk een heleboel ringen en haken over.

In de la waar ik al het lint in bewaar voor de geboorteschoentjes, vond ik een rolletje met teckel lint. Vast een keer, zonder specifiek doel, besteld bij AliExpress. Ik zou de jongens niet echt blij maken met dit lint, maar twee vriendinnen en de fokker van onze teckel Max, vast wel. Met hen in gedachten kroop ik achter de machine.

Ik nam de maat op met een zwart meetlint van de Ikea, waar ik meteen ook een keycord in zag. Ha ha ha. Dus ook die knipte ik in stukken. Ik weet overigens nu wel weer wat ik gister mee had moeten nemen bij Ikea….nieuw meetlint. Ik kwam er gister niet op.

Het leek me meteen een ideaal moment om mijn Softbox Fotostudio uit te proberen. Natuurlijk voor een appel en een ei gekocht bij mijn vrienden in China. Het is simpelweg een witte doos met een Led strip. Leek me handig voor het fotograferen van geboorteschoentjes. Onderstaande foto's maakte ik er in/mee.

Zo, nu alles op de foto stond, kon ik 3 van de keycords versturen. Ik koos voor zelfgemaakte enveloppen, waar ik al eens een blog over schreef.

Ik heb ze gister gepost. Op het kaartje schreef ik 'zomaar', want er was geen speciale reden. Zoals ik al vaker in mijn blogs schreef, is er niets zo leuk al een onverwacht cadeautje geven of ontvangen. Ik hoop dat ik hun dag een beetje extra heb gekleurd.

Voor de jongens ga ik nog op zoek naar een vrolijk, meer passend lint of stofje voor hun keycord. Weer een mooi excuus voor een bezoekje aan de (online) fournituren winkel.

Geplaatst in geboorteschoentjes, Interieur en Styling, urbanjungle

Denim bloempot

Ik had me voorgenomen om mezelf een dagje op te sluiten in mijn hobbykamer. Er lagen 3 verschillende geboortekaartjes op mij te wachten en ik had wat herstelwerk voor onder de naaimachine.

Bram en Hugo dachten daar heel anders over, we moesten naar het belevenissenbos. Een bos hier in de buurt, met tal van klimmogelijkheden, wiebelbruggen over water, schommels, een kabelbaan en nog veel meer. 

Vervolgens hebben we een boodschap gedaan en heb ik nog een eind gewandeld met onze teckel Max. Tja en toen was het etenstijd….

Het was inmiddels een uur of 6 en ik nam eindelijk plaats op mijn hobbytroon. 🙂 Ik (ver)knipte 2 geboortekaartjes en prikte de gaatjes erin om ze te kunnen borduren. Intussen stond Bram naast me te lamineren en Hugo zat op een kruk een waterijsje te eten. Pfff, mama zou toch maar 10 minuten voor zichzelf bezig zijn… 🙂

Ik legde de geknipte geboorteschoentjes aan de kant en pakte mijn stapeltje herstelwerk. Het ging om een losse naad van een kussensloop en van een legging. Verder moest ik een voering van een jurk wat inkorten, deze was bij het wassen niet meegekrompen met de rest. Ha ha ha. Er kwam net een randje onder mijn jurk uit, dus ik knipte er een strook van af en zoomde het om. Er miste nog een knoopje aan de mouw en er was een naadje los bij de kraag, al met al een half uurtje werk en de jurk is weer als nieuw.

Onderop de stapel lag een jeans van Bram. Een mooie donkere spijkerbroek, met een gat op de knie. Hij had de broek een keer of 3 gedragen, dus heel jammer. Ik knipte een stuk van de pijpen af en legde een zoom erin. Een prima korte broek om buiten te spelen. 

Ik had de afgeknipte pijpen voor me liggen en dacht aan het lege Bonduelle blik dat ik nog op de kast had staan. 


Ik had het blik bewaard, omdat het nog wel van pas kon komen. De randen zijn niet scherp en de binnenkant is wit. Eventueel bruikbaar als pennenbak of tijdelijke bloempot voor stekken.

Het ging dus een bloempot worden! Van één broekspijp naaide ik een hoes voor om het blik, nog geen 5 minuten werk! 


Op de kast stond nog een leuk plantje zonder pot, precies in de juiste maat. 🙂

Eén van mijn goedkoopste bloempotjes, maar wel meteen één van mijn favorieten! 🙂

Geplaatst in Interieur en Styling

Surprise surprise

Mijn zus appte vanmorgen dat ze een dagje Den Haag ging doen. Een ideaal moment om iets van mijn to-do-list te doen, wat er al heel erg lang op staat!

De voordeur van mijn zus heeft 2 hele grote ramen, waardoor je direct in haar gang kunt kijken. Je kunt bijvoorbeeld de post op de deurmat zien liggen. Ze vindt het niet prettig.


We hebben al eens gekeken naar folie, maar we vonden ze veelal duur of suf. En als ze leuk waren, was het meestal niet verkrijgbaar in de juiste maat. Uiteindelijk hebben we wel wat gevonden, maar tot op heden zit het nog niet op de deur. 🙂 

Ik had bedacht dat ik wellicht een soort vitrage kon naaien. Alleen bracht ons dat bij het volgende probleem, de deur is van kunststof. Ze huurt het huis, dus boren in de deur vond ze niet zo’n goed idee. 

Ik struinde het internet af naar een andere oplossing, maar ik vond geen passende. Iets van zuignapjes zou eventueel kunnen werken. AliExpress had heel veel keuze en al gauw kwam ik een klemmetje tegen, te bevestigen met dubbelzijdig tape. Ze waren hooguit € 0,10 per stuk, dus ik bestelde er 10. Die gok durfde ik wel te wagen. Na 3 weken kreeg ik ze binnen en ze belandden op de kast. Dit was eind maart 2016. 🙂

Dus, ze was vandaag een dagje op pad. Ik had klemmetjes en een lap stof liggen. Ik moest alleen kleine roedes hebben en ik kon aan de slag. Bij de praxis kocht ik 2 dunne stokjes/roedes voor € 2,49 p/st, voldoende om er 4 roedes van te zagen. Vol inspiratie maakte ik van de eettafel van mijn zus, mijn hobbyplekje.

Eerst plakte ik klemmetjes op de deur en zaagde ik de roedes op maat. Vervolgens knipte ik de lap stof in 2 stukken. Het was nog precies genoeg voor beide ramen. Ik naaide eerst het gordijn voor het onderste raam, want daar kon ik makkelijk bij. 🙂 Voor het bovenste raam had ik even een krukje nodig, maar ook dat ging voorspoedig.


Ik klaarde de klus in ongeveer 2,5 uur.


De vraag is nog wat ze van deze verrassing vindt, want ze is nog niet thuis. 🙂  Ik heb me in ieder geval prima vermaakt deze middag.

Geplaatst in Geen categorie

Weggooien kan altijd nog!

Zeker een jaar geleden bestelde ik voor Bram wat kleding online, waaronder ook een joggingbroek. De broek viel veel groter uit dan de maat die er in stond, dus we hebben ‘m in de kast gelegd voor een later moment.

Onlangs ruimde ik zijn kast weer eens goed op, omdat hij weer zo ontzettend is gegroeid. Hij is 8,5 jaar oud en draagt nu maat 146. Zijn nieuwe jas is zelfs al 152! 

Onder een stapel jeans, kwam de joggingbroek weer tevoorschijn. Bram keek afkeurend naar de pijpen van de broek. En hij had gelijk, wat een suf model! Dat was ons niet eerder opgevallen. Maar daar kon mama wel wat aan doen zei ik. Weggooien kon altijd nog! Hij keek wat sceptisch en zei arzelend oké…


Bram zag namelijk liever een elastiekje onderin de pijpen, zoals bij z’n andere joggings! 

Waar ik het voorheen een hoop gedoe vond om alles tevoorschijn te halen, heb ik nu de luxe van een hobbykamer, waar mijn naaimachines 24/7 klaar staan om direct aan de slag te gaan.


Ik heb een heel klein naadje losgetornd van de zomen in beide pijpen en reeg er een elastiekje doorheen. Na de uiteinden van het elastiek aan elkaar te hebben genaaid, stikte ik de zomen weer dicht. Niets meer van te zien!

Hij keek me wat verbaasd aan toen hij de broek net zag. Maar knikte goedkeurend. Mooi zo, heeft hij toch nog plezier van zijn broek!

Geplaatst in Geen categorie

Troostkussens

Een poosje geleden kreeg ik een heel bijzonder verzoek. Er werd mij gevraagd of ik van de lievelingskledij van een overleden familielid kussens kon naaien. Als een aandenken voor de weduwe en dochter van de overledene.

Ze stuurde me wat foto’s die ze had gevonden op internet als voorbeeld. Voor haar moeder kwam het te dichtbij om wat van de kleding te maken, daarom vroeg ze het aan mij. Ik twijfelde geen moment en zei vrijwel direct ja!

In Amerika zie je dit regelmatig. Dekens, knuffels of kussens gemaakt van kleding. Niet alleen van een overledene, maar bijvoorbeeld van babykleding uit het eerste levensjaar of t-shirts van universiteit(en). Het kan voor iemand een mooie herinnering zijn.

Ik wilde het goed aanpakken en bovenal netjes afwerken, zodat ze lang mee konden en natuurlijk goed wasbaar zouden zijn. Dus het werd nu echt tijd om mijn lockmachine eens uit te pakken. Splinternieuw in doos! Mezelf een jaar of 4 geleden mee verwend… Ik vroeg mijn buurvrouw me te helpen met het inrijgen van de lockmachine, dat is iets wat je even moet weten. Zij heeft exact dezelfde, dus in een kwartiertje was het garen ingeregen en wist ik hoe ik de machine moest gebruiken.


Ik had in totaal 4 overhemden met bijpassende truien. Het was duidelijk een man met een uitgesproken smaak! Best wel gedurfd ook die bloemenprints. Ik werd er in ieder geval heel blij van toen ik het zag.

img_0734

Na alles te hebben geïnstalleerd ging ik druk aan de slag met aftekenen, knippen en spelden. Het naaien zelf duurde per kussentje hooguit een minuut. Ik kon mezelf wel voor m’n kop slaan dat ik die machine al die jaren onaangeroerd had gelaten. Wat een super machine! Het ging allemaal heel vlot en in 2 uurtjes waren de 4 kussens klaar om weer te worden opgehaald.

img_0758 img_0759 Ik vond het best spannend, want was het naar wens? Het was zo’n beladen en bijzondere opdracht.

Inmiddels zijn de kussens opgehaald en cadeau gegeven aan het gezin van de overledene. Het maakte heel wat emoties los. Mooi dat ik iemand hiermee mocht helpen en er mensen blij zijn geworden van dit bijzondere aandenken. Ik vond het een eer om te mogen doen.

Geplaatst in Geen categorie

Dokter Shartistiek

Toen Bram twee jaar en twee maanden oud was, gingen we een dagje met vrienden naar Movie Park Germany. Ik weet dat zo exact, omdat ik er na dat weekendje achtbanen en wildwaterbanen achter kwam dat ik zwanger was van Hugo. Oeps…

Bram mocht wat uitkiezen in één van de winkels van het park en koos een leeuw van het merk Nici.


Toen Hugo eenmaal rond liep, pakte hij altijd Bram’s leeuw, tot grote frustratie van Bram. Na wat Googlewerk werd leeuw nummer 2 gekocht via AliExpress. Dit was mijn eerste kennismaking met AliExpress! Zoals je wellicht weet, ben ik inmiddels vele Chinese prullaria bestellingen verder. Ha ha ha…

Binnen twee weken bracht de postbode het pakket bij ons thuis. Er zat aan de leeuw een labeltje van het merk Nici, maar de leeuw was groter dan die van Bram en had een andere staart en nagels. Hartstikke Chinese namaak, maar niet minder leuk. Het werd Hugo’s vaste knuffel en de beide leeuwen kwamen elkaar met spelen vaak tegen. 

Afgelopen vakantie verbleven wij in een huisje in de Belgische Ardennen. Waar Hugo tot de ontdekking kwam dat de leeuw wat miste! Hij had geen staart meer! Crisis!

We konden hem er gelukkig al gauw van overtuigen dat mama een hele mooie staart kon punniken, haken, knopen of breien. 🙂 Toch zei hij iedere dag heel sip: ‘jammer dat zijn staart weg is mam’.

Eenmaal terug van vakantie ruimden we onze auto uit, waarbij de stoelverhoger van Hugo van z’n plek kwam. Hugo kwam dolenthousiast (lees:hysterisch) met een staart aan rennen! 

We zijn alweer een paar weken thuis. Ik had al gehaakt, cadeautjes ingepakt en wat geboorteschoentjes geknutseld, dus Hugo vond het nu echt tijd dat ik eens aan zijn leeuw begon.

We ontdekten dat leeuw ook nog een verwonding ter hoogte van zijn baard had.


Hugo, die net even op een onbewaakt moment een hap uit zijn eigen haar had genomen met een schaar, kwam heel geïnteresseerd kijken naar mijn hechtwerk. De tijd zal uitwijzen of dat verstandig was….


Leeuw ligt op de uitslaapkamer bij te komen van zijn ingreep. En mijn kleuter vindt zijn mama echt geweldig! ‘Mama kan alles’… ❤️