Zeker een jaar geleden bestelde ik voor Bram wat kleding online, waaronder ook een joggingbroek. De broek viel veel groter uit dan de maat die er in stond, dus we hebben ‘m in de kast gelegd voor een later moment.
Onlangs ruimde ik zijn kast weer eens goed op, omdat hij weer zo ontzettend is gegroeid. Hij is 8,5 jaar oud en draagt nu maat 146. Zijn nieuwe jas is zelfs al 152!
Onder een stapel jeans, kwam de joggingbroek weer tevoorschijn. Bram keek afkeurend naar de pijpen van de broek. En hij had gelijk, wat een suf model! Dat was ons niet eerder opgevallen. Maar daar kon mama wel wat aan doen zei ik. Weggooien kon altijd nog! Hij keek wat sceptisch en zei arzelend oké…
Bram zag namelijk liever een elastiekje onderin de pijpen, zoals bij z’n andere joggings!
Waar ik het voorheen een hoop gedoe vond om alles tevoorschijn te halen, heb ik nu de luxe van een hobbykamer, waar mijn naaimachines 24/7 klaar staan om direct aan de slag te gaan.
Ik heb een heel klein naadje losgetornd van de zomen in beide pijpen en reeg er een elastiekje doorheen. Na de uiteinden van het elastiek aan elkaar te hebben genaaid, stikte ik de zomen weer dicht. Niets meer van te zien!
Hij keek me wat verbaasd aan toen hij de broek net zag. Maar knikte goedkeurend. Mooi zo, heeft hij toch nog plezier van zijn broek!
Shartistiek 