Troostkussens

Een poosje geleden kreeg ik een heel bijzonder verzoek. Er werd mij gevraagd of ik van de lievelingskledij van een overleden familielid kussens kon naaien. Als een aandenken voor de weduwe en dochter van de overledene.

Ze stuurde me wat foto’s die ze had gevonden op internet als voorbeeld. Voor haar moeder kwam het te dichtbij om wat van de kleding te maken, daarom vroeg ze het aan mij. Ik twijfelde geen moment en zei vrijwel direct ja!

In Amerika zie je dit regelmatig. Dekens, knuffels of kussens gemaakt van kleding. Niet alleen van een overledene, maar bijvoorbeeld van babykleding uit het eerste levensjaar of t-shirts van universiteit(en). Het kan voor iemand een mooie herinnering zijn.

Ik wilde het goed aanpakken en bovenal netjes afwerken, zodat ze lang mee konden en natuurlijk goed wasbaar zouden zijn. Dus het werd nu echt tijd om mijn lockmachine eens uit te pakken. Splinternieuw in doos! Mezelf een jaar of 4 geleden mee verwend… Ik vroeg mijn buurvrouw me te helpen met het inrijgen van de lockmachine, dat is iets wat je even moet weten. Zij heeft exact dezelfde, dus in een kwartiertje was het garen ingeregen en wist ik hoe ik de machine moest gebruiken.

Ik had in totaal 4 overhemden met bijpassende truien. Het was duidelijk een man met een uitgesproken smaak! Best wel gedurfd ook die bloemenprints. Ik werd er in ieder geval heel blij van toen ik het zag.

Na alles te hebben geïnstalleerd ging ik druk aan de slag met aftekenen, knippen en spelden. Het naaien zelf duurde per kussentje hooguit een minuut. Ik kon mezelf wel voor m’n kop slaan dat ik die machine al die jaren onaangeroerd had gelaten. Wat een super machine! Het ging allemaal heel vlot en in 2 uurtjes waren de 4 kussens klaar om weer te worden opgehaald.

Ik vond het best spannend, want was het naar wens? Het was zo’n beladen en bijzondere opdracht.

Inmiddels zijn de kussens opgehaald en cadeau gegeven aan het gezin van de overledene. Het maakte heel wat emoties los. Mooi dat ik iemand hiermee mocht helpen en er mensen blij zijn geworden van dit bijzondere aandenken. Ik vond het een eer om te mogen doen.