Vanmorgen was het zover, na een week ziekenhuis mochten we mijn vader naar het revalidatiehuis brengen, waar hij de komende weken verblijft.
Na 2 uur papierwerk doorlopen met de verpleegkundige in zijn voorlopige slaapkamer, kregen we een korte rondleiding. Het is allemaal modern en het personeel is vriendelijk, maar het blijft vervelend om hem zo achter te laten.
Zijn kamer is neutraal, of beter gezegd saai. Er hingen wel overal haakjes om iets op te hangen, dus toen ik tussen de middag een kwartiertje over had, bedacht ik gauw wat ik mee kon nemen om het daar op te vrolijken.
Ik pakte 2 planten van de vensterbank die ik een poosje geleden bij IKEA kocht. Verder zocht ik gauw 2 foto’s van Bram en Hugo op. Ze pasten samen precies in een lijst die ik nog in de kast had liggen.
Ineens viel mijn oog op dat HEMA kaartenrekje waar ik nog geen bestemming voor had. Ik liet de jongens beiden een kaartje uitzoeken voor opa. Hugo schreef zijn naam (5 jaar oud) en Bram schreef dat hij hoopte dat opa gauw naar huis mocht. Dat zouden mooi de eerste kaartjes in zijn rekje zijn.
Verder had ik nog een mooie foto van mijn ouders op de kast staan, welke ook mooi zou passen.
Tot slot lag er een mooie tekening van Bram op de kast, welke hij pas mee naar huis had genomen. De vrolijke kleuren zouden opa wel goed doen vonden we samen, dus die moest ook mee.
Ik had inmiddels een flinke boodschappentas vol, om de kamer van mijn vader wat op de leuken. Bram stapte op zijn fiets om weer naar school te gaan en Hugo bracht ik gauw met de auto, zodat ik daarna even door kon rijden naar mijn vader.
Nog ontzettend ontdaan van het feit dat hij niet meteen naar huis mocht, trof ik hem aan in zijn kamer. ‘Pap, we gaan het hier even een beetje aankleden’. Hij vond het prima.
Ik vond dat het er al een stuk gezelliger uit zag. En ongetwijfeld krijgt hij nog heel veel kaartjes, daarom heb ik alvast een koord met knijpertjes opgehangen, waardoor het alleen maar fleuriger wordt.
Het ziet er naar uit dat hij ongeveer 4 weken moet blijven. We hopen dat deze tijd snel achter de rug is, want thuis zijn vindt iedereen toch fijn.
Shartistiek 