Hop hop paardje…

Er zijn overigens vele variaties op dit versje, dus reken mij daar vooral niet op af. Volgens mijn zoon Bram (5 jaar) is dit de versie van oma. 🙂

Bovenstaand versje doen wij met de jongens meerdere malen per week, zittend op onze schoot. Bij niemendal, doen wij de benen iets uit elkaar, zodat ze in een gat vallen.

In mijn bericht over mijn vondsten op Koninginnedag, ben ik mijn belangrijkste stuk vergeten te noemen! Het wiebelbankje. In de eerste instantie liep ik door, maar nadat mijn gedachten alleen maar ‘ruimtegebrek’ konden verzinnen als excuus om het bankje niet te kopen, liep ik gauw terug. Voor € 5,00 werd het bankje van mij.

Ik ben enorm verwend, want ik heb niet alleen een hele leuke man, hij is ook nog eens schilder. Heel erg handig! Het ietwat vergeelde bankje heeft hij onder handen genomen. Ik heb mij niet bemoeid met de kleur, hij vond dat het onderstel wit moest worden en het zitvlak grijs. Hier volgen twee foto’s van voor en na het schilderen.

Geschuurd en schoon gemaakt

Eindresultaat

Bram en Hugo (2 jaar) gaan nu samen op het bankje zitten en laten het bankje heen en weer bewegen, terwijl ze het versje moeiteloos aan één stuk door opzeggen. 🙂